chrząstka

chrząstka
chrząstka I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. chrząstkatce; lm D. chrząstkatek {{/stl_8}}{{stl_7}}'rozmaicie ukształtowane twory w ciele zwierząt i ludzi zbudowane ze zbitej i sprężystej tkanki łącznej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chrząstka stawowa. Chrząstka pierścieniowa w krtani. Obgryzać chrząstki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}chrząstka II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. chrząstkatce, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'rodzaj zbitej, sprężystej tkanki łącznej znajdującej się na zakończeniach kości i w różnych częściach szkieletu zwierząt i ludzi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Materiał budowy szkieletu ryb, czyli chrząstka i tkanka kostna. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • chrząstka — ż III, CMs. chrząstkatce; lm D. chrząstkatek «rodzaj tkanki łącznej, elastyczna tkanka tworząca niektóre części szkieletu kręgowców, zbudowana z komórek chrzęstnych i substancji międzykomórkowej; tkanka chrzęstna» Chrząstka nosa, ucha. Chrząstki… …   Słownik języka polskiego

  • chrząstkowy — przym. od chrząstka Chrząstkowa część ucha. Chrząstkowe połączenie kości …   Słownik języka polskiego

  • chrzęstny — «zbudowany z chrząstki» Szkielet chrzęstny ryb. ∆ biol. Komórki chrzęstne «komórki tkanki chrzęstnej, powstające z komórek chrząstkotwórczych, leżące w jamkach wśród substancji międzykomórkowej; chondrocyty» ∆ Tkanka chrzęstna → chrząstka ∆ zool …   Słownik języka polskiego

  • dysk — m III, D. u, N. dyskkiem; lm M. i 1. sport. «krążek drewniany okuty metalem używany w sporcie do rzutów w dal» Rzut dyskiem. 2. sport. «rzut dyskiem jako konkurencja sportowa» Ogłoszono wyniki w dysku. 3. med. «chrząstka międzykręgowa łącząca dwa …   Słownik języka polskiego

  • menisk — m III, D. u, N. meniskkiem; lm M. i 1. anat. → łękotka 2. anat. «pierścieniowata chrząstka międzykręgowa w kręgach grzbietowych» 3. fiz. «wypukła lub wklęsła powierzchnia cieczy w wąskich naczyniach» 4. fiz. «szkło optyczne wypukłe z jednej, a… …   Słownik języka polskiego

  • nagłośnia — ż I, DCMs. nagłośniani; lm D. nagłośniani anat. «ruchoma chrząstka zamykająca wejście do krtani w czasie połykania» …   Słownik języka polskiego

  • nagłośniowy — przym. od nagłośnia Chrząstka nagłośniowa …   Słownik języka polskiego

  • nosowy — przym. od nos (zwykle w zn. 1) Jama, kość, chrząstka, przegroda nosowa. Otwory nosowe ptaka. ∆ Głos nosowy, odgłos, dźwięk itp. nosowy «głos człowieka mówiącego przez nos, głos stłumiony na skutek utrudnionego przepływu powietrza przez nos;… …   Słownik języka polskiego

  • pierścieniowaty — 1. «mający kształt pierścienia, przypominający wyglądem pierścień» Chrząstka pierścieniowata. 2. «o gąsienicach, dżdżownicach: mający ciało składające się z pierścieni (segmentów)» …   Słownik języka polskiego

  • przegroda — ż IV, CMs. przegrodaodzie; lm D. przegrodaród 1. «to, co przegradza, dzieli; ścianka przedzielająca, przepierzenie, bariera itp.» Cienka, gruba przegroda. Przegroda z cegły, z desek. Postawić, zbudować przegrodę. Pomieszczenie podzielone… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”